We zijn aangekomen in Semporna, de laatste plaats op het ‘ vasteland’ van Borneo voordat we gaan duiken op een tropisch eiland! Dit stadje/dorpje stelt niet veel voor, net als de meeste dorpen en steden die we tot nu toe gezien hebben. Veel mensen in drukke, vieze straten en met veel lelijke gebouwen. De sfeer is overigens wel prima hier, iedereen is erg aardig en we zijn hier ook een aardige bezienswaardigheid! Alle kids willen op zijn minst een ‘ hello, how are you’ terughoren.
Huisje op palen
Ook hier slapen we weer bijzonder: in een hotel dat compleet op palen in het water staat. Dus ook hier weer een eigen kamer met houten vloer waar je door de kieren heen direct de zee ziet! Gaaf dus! De zee heeft hier ook getijden, het verschil is ongeveer anderhalf-twee meter. Dus ’s ochtends is het hoog water, rond het middaguur laag en tegen zes uur ’s avonds weer hoog water.
Eten
We eten hier een mix van chinees/indonesisch eten. Heel veel rijst en naar keus kip, bief of vis erdoorheen. Ze gebruiken hier veel minder groenten dan wij gewend zijn, dus we bestellen nogal eens een extra side-dish met groenten. Gisterenavond en vanmiddag hebben we heerlijke roti gegeten. Dat is wel iets anders dan de surinaamse roti. Hier maken ze van bolletjes filodeeg een soort extreem dunne pizzabodem die ze op een soort hete crepeplaat kort bakken. Dan komt de vulling erin (kip of bief) en wordt hij dichtgevouwen. Een soort vierkante omelet is het resultaat. Dit wordt geserveerd met een sausje van knoflook en curry. Dus je kunt het zelf nog wat kruiden. Erg lekker! We zijn trouwens allebei nog niet ziek geworden van het eten of drinken, ook prima dus!
De mensen
De suikerfeesten zijn weer ten einde. De meeste mensen kleden zich weer normaal dus het aantal felgekleurde pyama’s neemt weer af. Wel valt ons op dat met name de heren/jongens hun uiterlijk erg belangrijk vinden. Er wordt veel moeite gedaan om haren te verven of mooi te kappen en daarbij natuurlijk een mooie set kleren aan te trekken. Ook zien we hier veel jongens met make-up. We denken dat er hier ook veel she-males rondlopen. Oftewel jongens die graag in meidenkleren rondlopen. Iedereen lacht hier naar je en de mensen zijn erg hulpvaardig. Soms zijn er wel communicatie stoornissen door het gebrekkige Engels (laat staan ons Maleis…) maar de wil om goed te doen is er absoluut.
Ook het feit dat er in dit land verschillende religies vreedzaam naast elkaar bestaan is erg positief. De niet-moslims komen bij de moslims op bezoek tijdens suikerfeest. De moslims bezoeken de christenen tijdens Kerst en iedereen wordt weer uitgenodigd voor de Hindoestaanse of Boedhistische feesten. Er is ons verteld dat Maleisie de meeste feestdagen en dus vrije dagen of vakanties kent!
Tot slot weer wat foto’s!
Een neusaap in een boom
En nog een
Lekker fruit eten
De Dragon Inn, het hotel waar we nu zitten. De lange houten vlonder wordt ’s avonds gebruikt door de locals als flaneer boulevard en hangplek. Een kleurige verzameling mensen dus!
Niet Mario de pizzabakker maar Hassan de roti-king!
De tweede deur van rechts is onze kamer! Mooi toch!