Een zeer speciale dag woensdag! Al vroeg in de morgen vertrok ik samen met Wendy richting Pieterburen in Groningen. Ruim 300 km rijden om een zeehond terug in de Waddenzee vrij te laten.
Adopteren
Diveshop.nl doneert aan Zeehondencreche Lenie ’t Hart en adopteert regelmatig een zeehond. Die krijgt dan een zelfgekozen naam. Zes andere zeehonden zijn al door hen geadopteerd en weer vrijgelaten op het Wad. De zevende zeehond heet Frans de Rode en die hebben we woensdag 21-1-09 weer vrijgelaten.
Zevensprong
De naam Frans de Rode komt van de kinderserie De Zevensprong. Die werd in de jaren 80 uitgezonden en gaat over een schoolklas die onder leiding van schoolmeester Frans van der Steg het geheim van De Zevensprong oplost. We hebben de hele serie vorig jaar tijdens de wintersport in Zwitserland op DVD gekeken. Terugkijkend is het verhaal flinterdun, het plot teleurstellend en zijn de beelden erg traag maar toch wel leuk om terug te zien: jeugdsentiment. Het complete verhaal kun je lezen op de Zevensprong site of Wiki. Overigens leuk detail: de echtgenoot van Lenie ’t Hart is Karst van der Meulen die destijd de regisseur was van De Zevensprong! En de oplettende lezer viel het misschien al op: Frans de zeehond is de zevende zeehond (zevensprong…).
Waarom Frans de Rode
Meester Frans heeft rode krullen en hij krijgt halverwege het verhaal een codenaam: Frans de Rode. Aangezien Rob ook rode krullen heeft, is zijn bijnaam sinds vorige wintersport Frans de Rode geworden. Vandaar dat Rob en ik bij die bijzondere gelegenheid mochten zijn. Helaas werd de vrijlating op het laatste moment een dag uitgesteld waardoor Rob niet mee kon. Gelukkig kon Wendy vrijkrijgen van haar baas en zijn we samen op pad gegaan. Na afloop van de vrijlating zijn we via Hindeloopen (alleen leuk in de zomer of tijdens de Elfstedentocht) terug naar huis gegaan. Nog even een lekker bordje nasi gegeten bij de ouders van Wendy in Schijndel. En toen… lekker dromen over Frans!
Het bad wordt drooggezet en dan worden díe zeehonden gevangen die worden vrijgelaten.
Twee schattige zeehondenkoppies, de bovenste een ‘gewone’ en de onderste is een grijze zeehond (langere snuit).
Hier wordt Frans de Rode gevangen en in de kist gedirigeerd.
De kisten wegen leeg zo’n 33 kilo. Frans woog 12 kilo bij binnenkomst en bij vrijlating 47,7 kilo.
In de andere kisten zitten ook geadopteerde zeehonden. Die naamgevers konden kennelijk niet komen. Wendy en ik waren dus de enige twee gasten die deze beautiful day mochten meemaken!
Met de auto reden we van Pieterburen naar Holwerd. Daar lag de Krukel klaar, de blauwe boot rechts. Vanuit Holwerd vertrekt overigens ook de boot richting Ameland. We voeren ongeveer een uurtje naar een zandbank waar Frans en de andere zeehonden werden vrijgelaten.
De Krukel vaart zich vast op het wad en met de rubberen dinghy met kratten erop varen we de kratten naar de zandbank.
De kratten worden naast elkaar gezet want de zeehonden worden alle vier gelijktijdig uitgezet.
Nog een paar minuten!
3-2-1- GO! Wendy maakte deze foto’s vanuit de zee. Ik mocht zelfs twéé zeehonden de vrijheid teruggeven. Frans de Rode en Barbabella! De vrouw links is een Duitse dierenarts die voor een paar dagen in de zeehondencrèche kwam werken. Rechts zit Wouter, een lid van de bemanning van de Krukel.
Kippenvelmoment! Daar zwemmen ze dan!!!! Ze bleven nog een minuut of 10 bij ons zwemmen. Nieuwsgierig naar ons?
Charmante broeken, die lieslaarzen. Wel erg praktisch!
Ff lachhuhh! Zo voelt dat dus…
Netjes afspoelen voordat we de kajuit weer inmochten.
Lekker soeppie hè Wen?
De special van André: dubbel belegd biologisch-dynamisch verantwoord mueslibroodje met kaas. Erg lekker!
Op de terugweg via Hindeloopen gereden. Helaas buiten het seizoen, dus het dorp was werkelijk uitgestorven! Maar we komen nog een keer terug in de zomer of met de Elfstedentocht!