Na die mooie winterse plaatjes afgelopen maand en het voorzichtig krabbelen op natuurijs, kregen we toch wel zin om vaker te gaan schaatsen.
Schaatsbaan
Rob kon al op Noren schaatsen, ik heb alleen kunstschaatsen. Daarom maar eens op de ijsbaan in Eindhoven Noren gehuurd. Dat viel niet tegen. En die huurschaatsen zijn over het algemeen niet de beste schaatsen meer. Als je je een beetje verdiept in de ‘schaatselarij’ verbaas je je meteen over de vele soorten en kwaliteiten. Eigenlijk net als iedere andere hobby kun je het zo gek (en duur!) maken als je wilt.
Enkels
Maar na wat schaatsen geprobeerd te hebben, staat nu definitief vast dat ik wiebelie-wabbelie enkels heb (bedankt mam ;-)). Voor mij is het plezier in schaatsen houden het allerbelangrijkste. En als ik na een kwartier niet meer recht op mijn schaats kan staan is het plezier snel weg. Dus de lage en hoge traditionele Noren vielen al snel af.
Klapnoor
Ik was er daarna snel uit. Het moesten de Zandstra Ving klapnoren worden! Dat zijn klapschaatsen en met hoge softboot en niet te duur. Zit goed om mijn enkel, dus zwikken is zowat onmogelijk. Het ijzer kan ook vast gezet worden, dus zonder ‘klap’. En de schoen zit lekker warm wat niet verkeerd is als we volgende winter toertochten gaan rijden ;-))!
Les
Uiteraard is schaatsen op Noren iets anders dan wat rondjes krabbelen op het ijs. Dus via-via volgen we nu nog wat lessen op de ijsbaan om de eerste beginselen onder de knie te krijgen. Het nadeel van deze hoge schoen is dat ik de techniek schijnbaar niet 100% goed kan leren, mede omdat ik niet even diep door de knieën kan buigen dan de traditionele Noor. Maar ik neem dat voor lief. Die rondjes 33 hoef ik toch niet te halen! Het gaat mij echt om het plezier.
Rob is nog in dubio. Die heeft eigen Noren (kwaliteit: Scapino) en hij heeft nu ook wel ontdekt dat het met goede schaatsen beter te leren is!
Mijn aanwinst ‘voor het leven’