Lapland 2011

Deze keer een XXL post 🙂 Tijdens deze vakantie had ik daar genoeg zin en tijd voor! Eerst wat foto’s:

Zondag

Wekker gaat om 02.00 uur! Na krap een 2,5 uur geslapen te hebben, vertrekken we naar Schiphol. Parkeren op P3, met de bus naar vertrekhal 3 en inchecken. Daarna moesten we alsnog via hal 1 door de douane, op naar gate D66. Vliegtuig was voor 3/4 vol, best veel lege plekken dus. Deze keer comfortklasse geboekt en dat is erg goed bevallen. In een vliegtuig is 8 cm extra beenruimte best veel! De vlucht naar Rovaniemi duurt 2.5 uur en we landden in een wit Finland! Gelukkig was de landingsbaan goed sneeuw- en ijsvrij gemaakt 🙂

Wij verbleven in Rovaniemi, op de poolcirkel!

Hotel
Met een transfer naar het hotel, zo’n 20 km van de luchthaven. Het Sky Hotel heeft wat last van vergane glorie. De kamer die we krijgen toegewezen ruikt enorm muf en heeft uitzicht op een parkeerplaats. We vragen daarom om een upgrade, daarvoor krijgen we een kamer met uitzicht op het dal en skipiste en een eigen sauna in de kamer! Klein weliswaar, maar toch wel heerlijk!

Excursies boeken
Nadat we de tassen hebben uitgepakt, gaan we lopend naar het stadje. We kiezen voor de alternatieve route, over de skipiste naar beneden 🙂 Gelukkig zijn er weinig skiërs en is de piste blauw, dus dat gaat prima. De wandeling is zo’n 3 km, maar licht bergaf, dus prima te doen.

In het dorpje gaan we eerst langs Lapland safari’s om het één en ander te gaan regelen qua excursies. We boeken voor vanavond de Noorderlichtsafari en voor donderdag een dagexcursie de natuur in per snowscooter inclusief sneeuwwandelen en ijsvissen.

Lekker eten
We lunchen met pizza in het stadje en wandelen daarna weer naar boven. Dat is nog best een klim en we ploeteren hier en daar door de sneeuw. ’s Middags beetje uitrusten en op tijd avondeten omdat we om 18.15 uur weer worden opgehaald. We krijgen een heerlijke pastinaak soep voorgeschoteld, daarna een biefstuk met gegrilde groenten en een gepofte aardappel en toe crème brulee. Erg goed!

Avondsafari
Dan snel terug naar de kamer om ons aan te kleden voor de Noorderlicht excursie! Het is een heel heldere avond, dus daar kan het niet aan liggen. Ik trek een legging, spijkerbroek en diverse hemdjes en T-shirts over elkaar aan en daaroverheen komt de overall van Lapland Safari’s. Twee paar sokken en warme snowboots aan de voeten. Dunne handschoenen + dikke gevoerde leren wanten aan de handen. Gids Marko brengt ons naar het stadje en daar krijgen we nog een helmmuts en helm aangereikt.

Bevroren rivier
Na een korte uitleg over hoe de sneeuwscooter werkt, vertrekken we! Voor we er erg in hebben, rijden we via een hobbelig paadje zó de bevroren rivier op! Erg gaaf! Het stuurt best zwaar aangezien de ski’s vooraan zich een eigen weg zoeken. Gas geven doe je met je duim, net als op een quad, dus na een half uurtje krijg je best kramp. Na een half uurtje de eerste stop op het hoogste punt, 180 meter boven zeeniveau met uitzicht over Rovaniemi. Daar wisselen we en gaat Rob rijden.

Yessss
We rijden weer naar beneden richting de tipi voor een versnapering en als we daar vlakbij zijn zien we het voor het eerst: het Noorderlicht. Supergaaf!!!! Het groene licht danst zoals we ook op tv hebben gezien. Ongelofelijk hoe mooi en bijzonder. Snel foto’s maken maar dat valt nog niet mee! Spelen met sluitertijd in het donker en met temperatuur rond -14 is best lastig 🙂 Gelukkig werken de camera en de batterijen wel lekker mee op deze temperaturen!

Het Noorderlicht laat zich af en toe zien maar verdwijnt ook regelmatig. Daarom gaan we na een half uurtje even de tipi in om op te warmen bij het kampvuur. We krijgen een worstje en wat warme bessen/kruiden drank. Erg lekker!

Geluk
Als we een half uurtje later weer vertrekken, is het licht echt weg. We rijden weer richting het stadje, maar daar is het weer!!!! Gelukkig stopt de gids meteen en kunnen we nog een kwartiertje van dit bijzondere natuurspektakel genieten. Als ook die show weer voorbij is, vertrekken we echt terug naar Rovaniemi. Helemaal onder de indruk worden we weer naar ons hotel gebracht! Gids Marko vertelde dat het deze week bijzonder vaak raak is, maar dat in de maanden ervoor het niet 1 x is gezien! We hebben dus best mazzel gehad! Hier lees je wat het Noorderlicht is.

Maandag

Het sneeuwt als we wakker worden! En er is vannacht al een dik pak gevallen ook. We waren gisterenavond als een blok in slaap gevallen en worden rond negenen wakker. Na het ontbijt kleden we ons lekker dik aan voor een wandeling door de verse sneeuw. Het sneeuwt nog licht maar de zon doet ook goed haar best. We wandelen door het bos naar Rovaniemi, een prachtige wandeling van een 3 km waar we niemand tegenkomen.

Verrassing
In het stadje gaan we opnieuw naar Lapland Safari´s om nog meer excursies te boeken. Daar horen we een leuke verrassing. Kennelijk heeft Arke ons een snowscooter safari cadeau gedaan. De medewerker van Lapland Safari’s belt voor de zekerheid met Arke en inderdaad is deze safari een extraatje. Mooi meegenomen dus! We boeken verder nog een rendiersafari tocht en natuurlijk de husky safari. Zo zit bijna elke dag vol met excursies!

Met de bus
We lunchen in een winkelcentrum in een bizar fastfood restaurantje met het thema death metal 🙂 Grappig en ook best goed eten trouwens. Daarna de supermarkt in voor wat versnaperingen en tot onze verbazing verkoopt deze supermarkt Euroshopper!!! Precies dezelfde verpakkingen als in NL. Wat koek, snoep en fris ingeslagen en op naar de bus. We wisten wel in welke straat de haltes zijn, maar niet aan welke kant van de straat we moesten staan. Er staan nagenoeg geen haltes aangegeven, laat staan dat er ergens staat aangegeven welke lijnen er op welke tijd vertrekken. De Finnen aan wie we het vroegen wisten het ook niet precies, als ze al Engels spraken. Daarom maar aan een buschauffeur gevraagd. We verwachtten een stadsbus, zoals er veel rondreden daar. Maar we hadden niet op formaat taxibusje gerekend. Die scheurde ons in eerste instantie zowat voorbij! Gelukkig stopte het busje na veel armgezwaai alsnog en konden we instappen.

Terug in het hotel lekker de sauna in en relaxen met een filmpje op de laptop: True Grit. Het avondeten was lekker en na het eten kleedden we ons weer extra warm aan om op het dak van het hotel te wachten of het Noorderlicht zich vanaf die plek ook liet zien. Helaas, na een uur koukleumen was er nog niets te zien. Opwarmen met warme choco en daarna lekker slapen.

Dinsdag

Uitgeslapen en ontbeten. Daarna wat gelezen en wat ge-internet in de lobby op de aftandse laptop van het hotel. De wifi is zo ontzettend traag helaas! De toetsenbordindeling is Fins, dus het @-teken is foetsie. Kan in het Fins niet de instellingen vinden voor Amerikaans toetsenbord 🙂 En ook zijn de toetsen P, H en ? pleite, dus het typen gaat niet zo makkelijk 🙂 Ach, kleine ongemakken.

Sneeuwscooter
Arke is zo aardig om ons een sneeuwscootersafari cadeau te doen. Wisten we niks van, maar is mooi meegenomen. In een groep van 16 personen (8 scooters) gaan we op weg. Opnieuw over de bevroren rivier richting het Noorden. Helaas rijdt er een chauffeur voor ons die niet zo goed durft, constant op de rem en heel langzaam, waardoor er regelmatig een gat tussen haar (jawel) en de gids ontstaat. Beetje jammer.

Poolcirkel
Na een korte pauze op het hoogste punt rijden we door tot bij een boerderij aan de kust. Er staat een bord in de tuin: Arctic Circle! Fraai fotomoment dus 🙂

We krijgen ook wat warms te drinken, inderdaad de inmiddels bekende bessen/kruiden drankje. Soort glühwein, zonder wein 🙂 Dan weer op pad. We scheuren over de bevroren rivier en Rob haalt een snelheid van 80 km per uur. Dat is best hard kan ik je zeggen! Opnieuw een 30 km per snowscooter gereden! Hieronder een impressie van hoe dat gaat: soms dus heel hobbelig 🙂 Als je geen filmpje ziet, klik hier.
[httpv://www.youtube.com/watch?v=4uRf0a2lO64]

Laagjes
We hadden vanuit Arke ook al een thermokleding-pakket te leen gekregen. Dat is een ski-overall, warme leren wanten, muts, sjaal, wollen sokken en gevoerde moonboots. Die houd je een week bij je en trek je over je eigen kleding aan.

Tijdens deze sneeuwscootertocht droeg ik een legging, joggingbroek en skibroek van mezelf aan mijn benen. Aangevuld met dunne sokken, skisokken en de wollen sokken van Lapland Safari. Bovenlijf was gehuld in hemdje, longsleeve, T-shirt en fleecevest. Daaroverheen komt dan die overall. En natuurlijk muts, sjaal en wanten. Twee lagen, want ik had ook nog dunne handschoentjes aan. Ik had het niet koud, hoewel mijn voeten tegen het einde wat fris begonnen te worden. Buiten voel je je zo prima, maar o wee als je binnen even moet wachten op iemand… Snik- en snikheet!

’s Avonds weer een filmpje gekeken (American History) en daarna eten en slapen.

Woensdag

Na het ontbijt maar weer eens dik aangekleed en een ochtendwandelingetje gemaakt. De skipiste af, richting de skischans toren! We konden te voet niet het skipad tussen de bomen nemen, aangezien we steeds een 30-40 cm wegzakken in de sneeuw 🙂 Daarom maar via de piste naar beneden gewandeld en dan terug omhoog lopen daar waar we de schansen zien.

Jezus, wat zijn die hoog!!! En waar de springers weer neerkomen op de sneeuw is het ook nog eens heel steil! Ik geloof niet dat ik zelfs de oefenschansjes af zou durven (zo’n 10-15 meter lang).

We lopen de rode piste weer terug omhoog (zuchtend en steunend in mijn geval, ik ben niet voor de bergen gemaakt) en gaan ons in de kamer weer voorbereiden voor de Husky safari!

Husky
We worden weer keurig opgehaald door Lapland Safari’s en zijn ruim op tijd bij het hoofdgebouw. Daar vertrekken we met zo’n 16 anderen per minibus naar de Huskyfarm. Onderweg passeren we het Santa Claus Village, een soort attractiepark annex shoppingmall ‘all in the spirit of christmas’. Daar hoeven wij in ieder geval niet naar toe…

De Huskyfarm heeft 300 honden in twee soorten: de Siberische Husky en de Alaska Husky. Die laatste is een mengvorm tussen een husky en een ander ras en heeft over het algemeen hangende oortjes. De honden zijn al aangespannen en we horen ze enorm blaffen en huilen. Maar eerst krijgen we nog een uitleg hoe we de slee moeten bedienen. Op de geleiders gaan staan, naar links hangen voor bocht naar links, naar rechts hangen voor bocht naar rechts. Remmen door pedaal met pinnen hard in de sneeuw te duwen. Niet zo ingewikkeld dus 🙂 En trouwens, niet dat die stuurbewegingen ook maar iets uitmaken: die honden weten precies waar ze naar toe moeten 🙂

Ik ga als eerste de slee sturen, Rob mag zitten. En ze gaan er als een speer vandoor, zodra de lijn even ontspannen is. Prachtig hoe zes honden zo makkelijk een slee met twee volwassenen voorttrekken! En wat een schik: die beesten poepen en plassen terwijl ze rennen, maar degene die ín de slee zit, krijgt de volle geurlaag 🙂 Jakkie!

Te warm
We rijden een half uurtje door een prachtige bosrijke omgeving en de hondjes lijken het goed naar hun zin te hebben. Helaas is de eerste slee wat traag, waardoor de rest vaak moet remmen. Zodra de slee ook maar 1 sec stil staat, duiken de Husky’s de sneeuw in om af te koelen of om wat sneeuw te eten. Zij kunnen erg goed tegen koude en de paar graden vorst waarin wij nu rijden is voor de honden eigenlijk te warm! ’s Zomers trainen de honden daarom niet. Ons eerste paar Husky’s is nog steeds helemaal hyper en ze springen steeds een flink stuk in de lucht terwijl ze maar doorblaffen.

Bij de wissel moet er altijd iemand op de rem staan, anders gaat de slee er direct vandoor, of je er nu wel of niet op zit. Het tweede deel van de tocht is minstens zo leuk en we merken dat de honden al lekker moe worden. Met een vaartje van zo’n 10-15 km/u is het voor hen overigens nog een sukkelgangetje. De gids vertelt dat de Husky’s tot 40 km/u kunnen rennen!

Zesspan
De twee voorste honden zijn vaak een mannetje en een vrouwtje waarbij de één ervaren is en de ander het nog moet leren. De twee middelste zijn meestal de domme honden (aldus de gids) en de achterste twee de rustigste. De Husky’s worden op de farm zelf gefokt (puppy’s!!!) . Ze zijn als ze zes zijn op hun best en lopen tot hun 12^e mee met de slee. De oudste Husky die er rondliep was een vrouwtje en zij was 15 jaar en met pensioen.

Na een ritje van ongeveer 12-15 km zijn we weer terug op de farm. Na het rennen krijgen de honden te eten. Ze krijgen 3 x per dag een mengsel van droge brokken met nat voer, tot zo’n 1.5 kilo voer per dag per hond in de winter om lekker warm te blijven. Als je hieronder geen filmpje ziet, klik dan hier.
[httpv://www.youtube.com/watch?v=lAY-fHPlDng&hd=1]

Rondleiding
We krijgen nog een rondleiding over het terrein waar de Husky’s ons luid blaffend verwelkomen. De meesten zitten aan een ketting aan een boom en blijven dag en nacht buiten, dat zijn ze nu eenmaal gewend. Wel hebben ze de beschikking over een hokje om uit de wind te kunnen liggen. De honden zijn superlief en aanhankelijk en laten zich graag aaien. En terwijl ik met mijn camera zit te knoeien, plast er een Husky fijn tegen mijn been aan. Gelukkig zijn het thermopak en de schoenen niet van mezelf 🙂

Blauwe ogen
De dikke wintervacht maakt inmiddels plaats voor de zomervacht dus je zit onder de haren als je ze hebt geaaid. Prachtige dieren zijn het. Enkele honden hadden blauwe ogen of soms zelfs twee kleuren ogen, blauw en bruin. Maar omdat ze ook erg van zonnebaden houden, zag je vaak alleen maar spleetjes 🙂

Jammer dat we veel te snel weer terug naar het hotel worden gebracht. Daarna douchen, eten en een aflevering van Louis Theroux voor het slapen gaan.

Donderdag

Wekker voor de zekerheid maar gezet, om 10.00 uur worden we opgehaald voor de dagtrip ´Into the Nature´. Gids Jarkko leidt ons en 7 andere toeristen per snowscooter door opnieuw prachtige natuur en bosgebieden. Dat gaat gewoon niet vervelen! Via de bevroren rivier en kreken, door dennenbossen en over vlaktes. Prachtige vergezichten, onderbroken door van die typische Finse houten huizen die hier vaak rood of zachtgeel zijn geschilderd.

Er rijden dit keer Fransozen voor ons die het sneewscooteren een beetje eng vinden. Vaak op de rem (heb je niet nodig, gas los is stilstaan) en over de hele linie erg traag rijden. Jarrko moet regelmatig stoppen om het gat dat tussen hem en de Fransozen is geslagen, weer te dichten. Jammer maar het is niet anders. De vrouw van de Fransoos is de hele tocht (zo’n 2 uur heen en 2 uur terug) aan het filmen, ik heb nu al medelij met de familie en vrienden die die vakantievideo moeten gaan bekijken 🙂

Ijsvissen
Rond lunchtijd arriveren we bij een bevroren meertje Pampilampi (of zoiets :-)) waar we gaan ijsvissen. Jarrko neemt een handboor en draait een fraai gat in het ijs. Het zag er makkelijk uit, maar als Rob het wil proberen, blijkt dat een meter ijs toch een behoorlijk stuk is om met de hand te doen. We krijgen allemaal een ieni-mini hengeltje met een klein stukje worm. Dat moet voldoende zijn om iets te vangen. Voor de vorm (en voor de foto’s) hebben we dus even gevist. Maar niks gevangen.

Sneeuwschoenen
Ondertussen was Jarrko onze lunch boven open vuur aan het bereiden in een schuilhut. We aten een heerlijk stoofpotje van rendier (!), aardappels, groenten en wat Fins brood. Het smaakte prima. Na de koffie en thee hebben we sneeuwschoenen ondergebonden.  Ik dacht dus dat die ervoor zorgden dat je niet door de sneeuw zou zakken en er echt overheen kon lopen. Helaas! Je zakt er minstens zo diep in als dat je zonder sneeuwschoenen loopt! Het nut van die dingen ontging ons een beetje. Hooguit het voordeel dat de sneeuw nu niet in je broek komt omdat de sneeuwschoen die heeft weggeduwd. Toch grappig om een keer gedaan te hebben!

Daarna weer dik inpakken voor de terugreis. Het zonnetje schijnt volop en als er geen wind is, voel je de zonkracht ook. Maar tijdens het rijden dikke sjaal om en het vizier dicht, tegen de rijwind. De route terug is minstens zo mooi, opnieuw over bevroren meren, bospaden en gewone wegen. Na 70 km op de snowscooter zijn we tegen vijven weer terug bij het hoofdkantoor. Gelukkig is Jarrko zo aardig om ons via een supermarkt terug naar het hotel te brengen. Nog even wat drankjes en chips ingeslagen 🙂 ’s Avonds keken we de film Black Swan. Beetje vreemd verhaal over een ballerina met neuroses, waanbeelden en illusies die de hoofdrol krijgt in een ballet. Totaal niet mijn type film.

Vrijdag

Na het ontbijt worden we opgehaald voor onze laatste excursie deze week. We gaan opnieuw met de snowscooter weg, deze keer naar een rendierenfarm. Na een uurtje gereden te hebben, komen we aan bij de boerderij. Ik had eerlijk gezegd verwacht enkele tientallen van die dieren te zien (het is een boerderij), maar die beesten lopen nu in de winter zelf door het bos. Er stonden dus helaas maar zo’n 8 rendieren buiten.

Lapland Ceremonie
Na de warme bessensap en een kort geanimeerd verhaaltje van de boer over de Legends of the Four winds, werden we op zijn Laps gereinigd van kwade geesten en slecht bloed. De man vertelde over een sjamaan die de gure wind tot bedaren had gebracht. Even later werden we allemaal ‘spiritueel gereinigd ‘ en werden we versierd met twee fraaie houtskool strepen op ons voorhoofd, als ware het rendiergeweien. Ja ja… 🙂

Rendierrijbewijs
Na deze Lapse ceremonie waren we gezuiverd en helder van geest en konden we zelf een rendierslee gaan besturen. Met z’n tweeën op de slee die door 1 rendier wordt voortgetrokken over een klein bospaadje. Na dit tochtje kregen we binnen in de hut koffie en thee en werd aan ons een heus rendieren rijbewijs uitgereikt. Beetje teveel toerisme voor ons, maar ach, je doet braaf mee 🙂

Buiten stond het ‘polar circle’ bord, dus opnieuw een toeristisch fotomoment 🙂

Hierna weer per scooter terug naar het hoofdkantoor van Lapland Safari’s waar we meteen onze thermospullen hebben afgegeven. We kregen daar nog meer toeristenprullaria uitgereikt: een heus Arctic Circle Diploma (we zijn nu ons leven lang lid van de Arctic Circle Club)!

Lapland Museum
We zijn vervolgens Rovaniemi ingewandeld,  hebben geluncht bij Subway (dezelfde ja) en wandelde daarna naar het Arktikum, oftewel het Lapland Museum. Dat gaat zowel over de volkeren (Sami, Inuït) en hoe ze leven alsook over de natuur in het Arctische gebied. In het museum stonden we oog in oog met een opgezette eland. Die zijn echt enorm groot! Ik kan rechtop onder zijn hoofd doorlopen! Huge!!! Een enorm verschil met een rendier, dat ongeveer zo groot is als een pony of kalf van een koe. Ze worden in het Engels ‘Moose’ genoemd, maar in het museum hadden ze het over een ‘Elk’. Verder hebben we een diashow gezien met foto’s van onder andere het Noorderlicht.

Tegen vieren liepen we weer terug naar het hoofdkantoor van Lapland Safari’s zodat we met gids Elias en twee andere Nederlandse hotelgasten terug gebracht werden naar het Sky hotel.

Zaterdag

Relaxt dagje vandaag, laatste volle dag in Lapland voor ons. Het sneeuwt licht maar het is niet koud. Na het ontbijt rustig de piste naar beneden gewandeld om daar een skipas en skimateriaal te huren. Helaas voor ons zijn er van de 5 pistes 2 dicht wegens een wedstrijd. Echt jammer! Twee blauwe en een rode zijn wel open. De rode is echter meer een funpark, zodat we eigenlijk zijn aangewezen op de twee blauwe pistes. Die zijn we na een keer of 10 echt wel beu. Tussendoor nog wat gegeten en terug op de kamer geweest. Maar tegen vijven stoppen we er – toch wel wat teleurgesteld – mee.

’s Avonds nog wel erg lekker gegeten (rendier!) en na een filmpje naar bed.

Zondag

Daar kan ik kort over zijn 🙂 Vakantie is voorbij! Half acht opstaan, snel ontbijtje, met de bus naar het vliegveld van Rovaniemi. Vliegtuig vertrok een kwartier eerder dan gepland. Met een tussenlanding op Kittila (nóg Noorderlijker!) landen we uiteindelijk 45 minuten te vroeg op Schiphol. De bagage kwam snel en de auto hadden we ook zo gevonden op P3.

Nog nagenietend van deze bijzondere wintervakantie rijden we weer terug naar Eindhoven.