Eten bij Sergio en dagje Brugge

Er zijn van die ervaringen die je eens in je leven gedaan moet hebben. Eten bij een 3 sterren restaurant bijvoorbeeld! Dat vinden mijn ouders ook, dus twee jaar geleden togen we naar Zwolle om daar bij Jonnie en Thérèse Boer  in de Librije te eten. Dat was een super ervaring, en aangezien Nederland 2 driesterrenrestaurants heeft, namen we ons voor om ook bij ‘die andere’ te gaan eten.

Camping
Van de week was het zover! Donderdagmiddag reden we naar camping De Meidoorn in Sluis om volgens dezelfde succesformule als twee jaar geleden ons kamp op te zetten. Wel extreem duur eten, en vervolgens cheapo slapen 🙂 Wij vinden het een top combi 🙂 Mijn ouders hadden onze tent al opgezet naast hun caravan, dus we waren zo gesetteld.

Modern
Tegen zevenen kwamen we bij restaurant Oud Sluis aan, een mooie locatie in het midden van het dorp. Inrichting is modern en strak. We krijgen een hand van de hoofdkelner (?) en zijn assistent. Ons apertief is een mooie cocktail van watermeloen en bloemblaadjes (ook opeten mevrouw). Erg verfrissend!

Muziek
De inrichting bestaat uit veel wit en zwart. Daar houden we wel van. Onbewust ga je toch vergelijken met De Librije. Dat was namelijk veel kitscheriger ingericht, met veel grote veelkleurige bossen bloemen en drukke inrichting. Alle vier vonden we het bij Sergio mooier en rustiger. Behalve de muziek. Die stond wat hard. Maar gelukkig vond de serveerster dat ook en die draaide het volume snel wat zachter.

Menu
Er is een kaart. Maar er is ook een menu. Dat zit in een fraai aantekenboekje (!). Inclusief datum en een handgeschreven welkomsttekst . Daar was ik even stil van. Van het menu ook trouwens. Veel vis en schaal- en schelpdieren gecomineerd met bijzondere kruidencombinaties.

Prikkelen
De amuses van Sergio doen waarvoor ze bedoelt zijn: het prikkelen van alle smaakpapillen. Heerlijk om zo met kleine hapjes te beginnen. Ik weet echt niet meer wat en hoe, dus kijk vooral de foto’s (zonder flits, dus wat wazig hier en daar) om een indruk te krijgen van de kunstwerkjes die hij van de gerechten maakt.

Kunstwerkjes
Elke gang verrast ons weer. De borden zijn prachtig opgemaakt, het eten ligt erop als ware het kleine landschapjes. Door de bijzondere opmaak en presentatie krijgen alle producten nog meer smaak, zo lijkt het. Bloemen, bladgoud, zaden, het zijn echt kunstwerkjes.  Sergio is duidelijk geïnspireerd door het Oosten. Veel Aziatische kruiden dus. Voor mij iets minder omdat ik niet bepaald fan ben van koriander en andere Oosterse specerijen. Toch heb ik van elke gang volop genoten!

Sergio
Ergens halverwege komt Sergio vanachter het fornuis om zijn gasten een hand te geven. Een klein praatje over waar hij zijn inspiratie vandaan haalt en een handtekening later verdwijnt hij weer de keuken in.

Bediening
De bediening bestaat uit jonge mensen, vaklui maar beslist niet formeel of zakelijk. Een klein grapje, een losse opmerking tussen het borden ruimen door maakt dat het een geweldige avond is. De vinologe legt ook prima uit wat voor soort wijnen bij de gerechten worden geserveerd. Allemaal bijzondere wijnen, die goed passen bij het eten dat op dat moment voor je neus staat.

Taxi
Tegen half twaalf, na het afrekenen (niet bij nadenken) willen we een taxi bestellen terug naar tent en caravan. Maar in plaats van een taxi, rijdt een van de koks ons in de wagen van Sergio himself terug naar de camping! Hoe cool is dat 🙂

Brugge
Met een licht houten hoofd ontbijten we onder de luifel van de caravan. Helaas regent het iets, dus we pakken een natte tent in. Als ons kamp is afgebroken, vertrekken mijn ouders weer naar Brabant, wij gaan 20 km verderop eerst het stadje Brugge verkennen.

Toerist
We parkeren bij het station en pakken de gratis bus naar het centrum. We verbazen ons over de mooie oude gevels en prettige sfeer in het stadje. Na wat shoppen en een lichte lunch, pakken we een rondvaartboot. Lekker toeristisch maar hé, dat zijn we dan ook 🙂 Altijd leuk om een stad vanaf het water te bewonderen. Onderweg naar de stadsbrouwerij nemen we samen nog een zak Vlaamse frieten. Bij de brouwerij koopt Rob twee Brugse ‘Straffe Hendriks’, daarna lopen we weer richting parkeerplaats.

De terugweg vanuit België verloopt helaas niet soepel. In tegendeel: veel files door eerdere ongevallen en drukte wegens spits en wegwerkzaamheden. Na een tocht van ruim 3,5 uur komen we pas in Eindhoven aan. Maar de gedachte aan de avond met het eten van Sergio maakt alles goed.